Beslissen kan lastig zijn. Staar jij je weleens blind op ingewikkelde analyses? Blijf je soms voors en tegens afwegen en kom je maar niet tot een besluit? Hoofdpijn krijg je ervan! Die kun je aanpakken met een flinke dosis paracetamol. Veel slimmer is het natuurlijk om zo’n pijnaanval te voorkomen. Dat doe je door te beslissen op je gevoel. Drie tips die de paracetamol in het medicijnkastje houden.
1. Bewaak je autonomie
Het mooie van beslissen op gevoel is dat je daarbij je intuïtie voor je laat werken. Je intuïtie is een krachtig instrument dat het leven op allerlei manieren leuker en makkelijker kan maken. Voor jezelf en voor de mensen om je heen. Om je intuïtie goed te laten werken, is het allereerst belangrijk dat je goed voor jezelf zorgt en je autonomie bewaakt. Laat je dus niet leven door je drukke agenda of de wensen van anderen, maar behoud zelf de regie over je leven. (Wil je hier meer over weten? Autonomie is de eerste pijler in het Intuïtiemodel, waarover je meer leest in mijn boek Zakendoen op gevoel.)
2. Verzamel de juiste informatie
Sta je stevig in je schoenen, dan heb je een belangrijke basis gelegd voor een intuïtieve analyse. Daarnaast is het zaak om de juiste informatie te verzamelen. Probeer je dit te doen met je linkerhersenhelft (het analytische deel), dan sla je misschien snel door in het verzamelen van gegevens. Je leest dat rapport nog een keer door, controleert voor de zoveelste keer die medewerker en bedenkt nog meer argumenten om tot de juiste beslissing te komen. Het lastige is dat dit je intuïtie in de rechterhersenhelft overschaduwt, waardoor je kunt blokkeren: je verzandt in details, blijft piekeren en stelt beslissingen uit. Door keuzes puur rationeel te benaderen, laat je dus een grote intuïtieve kracht onbenut.
Wat is dan wel de juiste informatie om een beslissing op te baseren? Die vraag is niet makkelijk te beantwoorden, want intuïtie is een ongrijpbaar iets. Aangezien ik graag informatie van buiten naar binnen haal, heb ik mensen in mijn omgeving gevraagd wat zij als intuïtieve input ervaren. Dat leverde het volgende op:
- Ik krijg er energie van
- Ik word er blij van
- Ik zie, voel of denk dat de ander hier blij van wordt
- Dit draagt bij aan mijn doelen
- Dit biedt perspectief
- Ik kan mijzelf verder ontwikkelen
- Ik kan de ander hiermee helpen
- Ik kan hiervan leren
- De toon van de ander geeft me vertrouwen
- De ander maakt met zijn gedrag en voorkomen
een positieve indruk
… Dus doe ik het wel.
- Dit kost me energie
- Ik word er niet blij van
- Ik zie, voel of denk dat dit de ander energie kost
- Dit leidt af van mijn doelen
- Ik moet meer geven dan ik terugkrijg
- Ik vertrouw de ander niet
- Ik doe de ander hiermee pijn of verdriet
- Ik verdenk de ander van loze praatjes
- De ander heeft een onplezierige intonatie
- Het gedrag en voorkomen van de ander geven
me een onprettig gevoel
… Dus doe ik het niet.
De kunst is verder vooral ook om nee te zeggen tegen overbodige informatie. Gedetailleerde rapportages, liquiditeitsoverzichten en jaarrekeningen geven maar beperkt inzicht. Ik heb ook nooit het cv en de begeleidende brief van een sollicitant tot in detail uitgeplozen. Samen een goede lunch nuttigen geeft net dat beetje meer inzicht om de juiste keuze te maken. Maak er tijd voor!
3. Focus op je hogere doel
Wat helpt om intuïtief te beslissen, is focussen op je hogere doel. Stel, je wilt met je bedrijf Europa veroveren en komt in contact met een man die daar een bewezen trackrecord in heeft. Hij stelt de juiste vragen, snapt jouw ambities en komt zelf met een plan dat daar naadloos op aansluit, alleen … ten opzichte van het salarishuis in jouw organisatie verdient hij duizend euro te veel. Dan ben je al snel geneigd om te denken: dat ga ik niet betalen! Maar laat je die gedachte los en kijk je naar je hogere doel – ik wil het continent veroveren – en weet je dat deze kanjer dat mogelijk maakt, dan wordt de beslissing eigenlijk heel eenvoudig.
Op dit soort momenten laat ik mijn intuïtie spreken en ga ik ervoor. Ik focus niet op de oppervlakkige vraag ‘Verdient deze man te veel?’ maar op de onderliggende vraag ‘Kan deze man mij helpen om mijn doel te behalen?’ Daarmee voorkom ik dat ik eindeloos blijf piekeren, waarna ik de man waarschijnlijk niet zou aannemen en een succesvolle Europa-strategie aan mijn neus voorbij zou gaan. Natuurlijk ga ik wel eerst een drankje met hem drinken om te bespreken wat hij mij voor die duizend euro extra allemaal te bieden heeft. Om er zo een win-winsituatie van te maken
Dat waren ze: mijn drie tips om bij het nemen van een besluit je gevoel te laten spreken. Zo kosten beslissingen je minder energie en brengen ze je meer plezier.
PS Wil je mijn nieuwste blog steeds automatisch in je mailbox ontvangen? Schrijf je hier in.
Goed verhaal. Denk dat ik een aantal elementen kan vertalen naar m’n werk als hulpverlener in de psychiatrie